राजस्थानी कविता म्हारी पिछाण
म्हारी पिछाण
जिण भासा मांय सोचूं,मांडु
मैं जिण भासा मै बोलूं चालुं
जिणरा मैं गीत गुण गुणाऊं
जिणमै जीवन रा सुपना जोऊं
जिणरा सबदां सूं प्रीत रचाऊं
प्रीत रचा’र मीत नै रिझाऊं
मैं निज भासा री बात बताऊं
इण खातर जीऊं मर ज्याऊं
कहे पवन आ पिछाण बणाऊं
बोली सूं जग रै हिरदै बस जाऊं!
©पवनकुमार राजपुरोहित
टिप्पणियाँ